ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΤΗΣ "ΣΕΙΡΑΣ" ΜΟΥ
(1994 -1995)
Αφιερωμένο στον Δημήτρη Παγώνη
Γνωριστήκαμε μικροί
όταν μας φώναξε η μαμά πατρίδα
είπαμε στην αρχή ένα "γειά"
και χαθήκαμε όταν ήρθε
η ώρα για την εκπαιδευσή μας
ξαφνικά
Στα κέντρα Εκπαιδευτήκαμε
και μας ένωσε λίγο πιο μετά
ξανά η μοίρα
Είμασταν ξεχωριστά μα είχαμε
κοινή πορεία
Με περίμενες υπομονετικά όταν τελείωνα τη σκοπιά
και με βάφτισες με μια σου φράση από μια ξένη ταινία παλιά
Με περίμενες υπομονετικά όταν τελείωνα τη σκοπιά
και με βάφτισες με μια σου φράση από μια ξένη ταινία παλιά
Περάσαμε Πολλά
Κινδυνεύσαμε για το σύμβολο που μας τιμά
και γίναμε αχώριστοι
ακόμα και προς το τέλος της θητείας
που το κάναμε πάλι χωριστά
Μας ένωσε πάλι όμως η ζωή
προχωρώντας και σε αυτή μαζί
πάλι με φουρτούνες και χαρές
αλλά η καρδιά μας
Παρέμεινε και πάλι ζωντανή και ζεστή
και
ΜΕΙΝΑΜΕ ΚΟΜΑΝΤΟ
ΣΕ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ !!!!!
Στίχοι:Ιορδάνης Μεταλλίδης
Στίχοι:Ιορδάνης Μεταλλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου