Στίχοι: Μαρία-Χριστίνα Καπλανίδη
Μουσική: Στέλιος Αγαγιώτης
Ερμηνεία:Sbotsom
(2013)
(2013)
Lyrics - Στίχοι:
Κοιτώντας κάτω απ'το βυθό
Η αντανάκλαση μου δείχνει το κενό
Και μια παρήχηση της μνήμης με ξυπνά
Έτσι όπως στάζει η βροχή στην ερημιά
Πάνω στο τζάμι αντικρίζω μια μορφή
Που αν και σου μοιάζει, δεν είναι εσύ
Θαυμάζω το ασπρόμαυρο μετάξι
Που βάζει τη ζωή μου σε μια τάξη
Θυμάμαι στη σκακιέρα να κινούμαι
Και σαν πιόνι σιωπηλό
Πάλι αδικούμαι
Ένα μισοσβησμένο αστέρι
Που θέλει ρεύμα, μόνο έτσι φως θα φέρει
Στη σκουριασμένη μου ελπίδα τώρα πια
Παραμονεύουν μόνο στάχτη και καρφιά
Μυρίζω γύρω μου τον κύκλο της μιζέριας
Το καλοκαίρι πάει, το πήρε ο αέρας
Θαυμάζω το ασπρόμαυρο μετάξι
Που βάζει τη ζωή μου σε μια τάξη
Θυμάμαι στη σκακιέρα να κινούμαι
Και σαν πιόνι σιωπηλό
Πάλι αδικούμαι
Πήρα τη λάμψη απ'τα μάτια μου κι έφταξα χάρτη
Κι ήξερα πως με κάποιο τρόπο θα'βρισκα την άκρη
Και άκουσα μια καρδιά να χτυπά
Μα ήμουν ήδη χιλιόμετρα χαμένος μακριά
Θαυμάζω το ασπρόμαυρο μετάξι
Που βάζει τη ζωή μου σε μια τάξη
Θυμάμαι στη σκακιέρα να κινούμαι
Και σαν πιόνι σιωπηλό
Πάλι αδικούμαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου